دانلود شبیه سازی ایجاد ارتباط بین سی شارپ و سیمولینک با پروتکل TCP در متلب

پروتکل TCP/IP چیست

پروتکل اینترنتی (IP) یک سیستم آدرس دهی است که برای اینترنت بکار می رود و دارای کارکرد پایه انتقال بسته های اطلاعاتی از دستگاه مبدا به دستگاه هدف است. این پروتکل، اصلی ترین روش ساخت ارتباطات شبکه است ، و اساس شبکه اینترنت محسوب می شود. وظیفه آن مرتب سازی بسته یا بررسی خطا نیست. این کارکردها به پروتکل دیگری، به اسم TCP نیاز دارند. رابطه TCP/IP مشابه ارسال پیام کتبی به شخصی دیگر ، به صورت پازلی از طریق پست است. این پیام نوشته می شود و پازل به چندین قطعه تقسیم می شود. هر قطعه از مسیر پستی متفاوتی عبور می کند و برخی بیشتر از بقیه طول می کشند. هنگامی که بخش های پازل با طی مسیرهای مختلف دریافت می شوند، ممکن است ترتیب شان به هم ریخته باشد. پروتکل اینترنتی تضمین می کند که قطعات به آدرس مقصد برسند. پروتکل TCP به عنوان نصب کننده پازل عمل می کند و قطعات را در ترتیب مناسب کنار هم قرار می دهد. همچنین درخواست ارسال مجدد قطعات مفقود را می دهد و به فرستنده اعلام می کند که پازل دریافت شده است. TCP ارتباط را با فرستنده، قبل از ارسال اولین قطعه، تا ارسال آخرین قطعه حفظ می کند. IP یک پروتکل بدون ارتباط است، این یعنی هر واحد داده به صورت جداگانه آدرس دهی می شود و از دستگاه مبدا، به دستگاه هدف ارسال می شود. هدف پیام تایید دریافت را مجدداً برگشت نمی دهد. در اینجا، پروتکل هایی همچون پروتکل کنترل انتقال (TCP) وارد کار می شوند. TCP در کنار IP، برای حفظ ارتباط بین فرستنده و هدف ، و تضمین مرتب بودن بسته بکار می رود. برای مثال، هنگامی که ایمیل روی TCP ارسال می شود ، ارتباطی برقرار می شود و دست دادن 3 طرفه صورت می گیرد. در ابتدا، منبع بسته درخواست اولیه SYN را به سرور هدف می فرستد تا گفتگو آغاز بشود. سپس سرور هدف بسته SYN-ACK را می فرستد تا توافق خود با فرایند را اعلام بکند. در نهایت، منبع بسته ACK را به هدف می فرستد تا فرایند را تایید بکند. در گام بعدی، امکان ارسال محتوای پیام وجود خواهد داشت. سپس پیام ایمیلی به بسته ها تقسیم می شود ، قبل از اینکه هر بسته روی اینترنت ارسال بشود . پیام از یک سری گیت وی ها عبور می کند قبل از اینکه به دستگاه هدف برسد. مجموعه بسته ها توسط TCP مجدداً در یکدیگر تلفیق می شوند تا محتوای اصلی ایمیل ساخته بشود.

اصلی ترین نسخه از آن که امروزه برای اینترنت بکار می رود ، پروتکل اینترنتی نسخه 4 (IPV4) است. با توجه به محدودیت های اندازه و تعداد کُل آدرس های بالقوه در IPV4، پروتکل جدیدی توسعه داده می شود. پروتکل جدید IPv6 نامیده می شود و منجر به افزایش تعداد آدرس های موجود و افزایش میزان استفاده می شود.

پروتکل کنترل ارسال (TCP)، و پروتکل اینترنتی (IP)، دو مورد از شناخته شده ترین اعضای مجموعه پروتکل های اینترنتی هستند. این بسته شامل مجموعه ای از پروتکل های ارتباطی است که توسط دانشگاه استنفورد برای تسهیل ارتباطات غیریکنواخت بکار گرفته می شوند. بسته پروتکل اینترنتی شامل پروتکل هایی هست که به تمامی شبکه های اینترنت، امکان برقراری ارتباط را می دهد. تمامی رایانه های روی اینترنت از TCP/IP پشتیبانی می کنند. پروتکل های بسته TCP/IP به صورت لایه به لایه هستند. پروتکل لایه به لایه ، مناسب وظایف تفکیکی بین پروتکل های مختلف داخل گروه هستند. این پروتکل قلب تپنده بسته پروتکل اینترنتی است. آدرس های IP، از نظر جهانی منحصر به فرد هستند ، و اعداد 32 بیتی توسط مرکز اطلاعات شبکه اختصاص داده می شوند. آدرس های منحصر به فرد جهانی، به شبکه های IP از هر نقطه ای از جهان، امکان برقراری ارتباط با یکدیگر را می دهند. روترهای اینترنتی از این آدرس ها برای رساندن بسته ها به مقصدشان استفاده می کنند.TCP یک پروتکل انتقال ارتباط محور است که داده ها را به صورت جریان های غیرساختاریافته بیتی ارسال می کنند. TCP دو سرویس را ارائه می دهد که در IP ناموجود هستند : تحویل تضمین شده، و سریال کردن داده ها.