دانلود پاورپوینت روانشناسی و روان درمانی مثبت نگر: تعاریف، تاریخچه و اهداف

روانشناسی مثبت‌گرا و روان درمانی مثبت‌نگر: تعاریف، تاریخچه و اهداف

روانشناسی مثبت‌گرا یک شاخه از روانشناسی است که بر جنبه‌های مثبت تجربه انسانی، از جمله شادی، رضایت، خلاقیت و تاب‌آوری تمرکز دارد. این شاخه در اواخر دهه 1990 توسط مارتین سلیگمن به عنوان پاسخی به تمرکز سنتی روانشناسی بر بیماری روانی و مشکلات ذهنی شکل گرفت.

روان درمانی مثبت‌نگر بر اساس اصول روانشناسی مثبت‌گرا بنا شده است و به دنبال ارتقای سلامت روان و رفاه افراد از طریق تمرکز بر نقاط قوت، تجربیات مثبت و ظرفیت‌های آن‌ها برای رشد است.

تاریخچه:

• دهه 1950: Abraham Maslow با معرفی سلسله مراتب نیازهای خود، بذرهای روانشناسی مثبت‌گرا را کاشت.
• دهه 1960: Carl Rogers با تمرکز بر درمان انسان‌محور و مفاهیمی مانند خودپذیری و خودشکوفایی، به این زمینه کمک کرد.
• دهه 1980: Michael Seligeman تحقیقاتی را در مورد تاب‌آوری انسان آغاز کرد که به درک ما از نقاط قوت و توانایی‌های انسان در مواجهه با سختی‌ها کمک کرد.
• دهه 1990: Martin Seligman به طور رسمی روانشناسی مثبت‌گرا را به عنوان یک حوزه مجزا معرفی کرد.

اهداف:

• شناسایی و افزایش تجربیات مثبت: این شامل مواردی مانند شادی، رضایت، قدردانی، عشق و امید می‌شود.
• ایجاد نقاط قوت شخصیت: این شامل پرورش ویژگی‌هایی مانند شجاعت، صداقت، مهربانی و عزم راسخ می‌شود.
• ایجاد روابط قوی: این شامل تقویت مهارت‌های ارتباطی، همدلی و حل تعارض می‌شود.
• افزایش تاب‌آوری: این شامل ایجاد توانایی مقابله با استرس، چالش‌ها و سختی‌ها می‌شود.
• یافتن معنای زندگی: این شامل کشف اهداف، ارزش‌ها و باورهایی است که به زندگی معنا می‌بخشند.

کاربردها:

• روان درمانی و مشاوره
• آموزش و پرورش
• محل کار
• ورزش
• مراقبت‌های بهداشتی

انتقادات:

• برخی از منتقدان معتقدند که روانشناسی مثبت‌گرا دیدگاهی ساده‌انگارانه از خوشبختی ارائه می‌دهد و نقش عوامل منفی مانند سختی و رنج را نادیده می‌گیرد.
• منتقدان دیگر استدلال می‌کنند که تمرکز بر نقاط قوت و تجربیات مثبت می‌تواند منجر به خودشیفتگی و بی‌تفاوتی نسبت به مشکلات اجتماعی شود.