دانلود پاورپوینت روانشناسی و روان درمانی مثبت نگر: تعاریف، تاریخچه و اهداف

روانشناسی مثبت نگر به عنوان یک جنبش فکری و علمی نسبتاً جدید در اواخر دهه 1990 و اوایل دهه 2000 میلادی ظهور کرد. مارتین سلیگمن، روانشناس برجسته آمریکایی، به عنوان یکی از بنیانگذاران اصلی این حوزه شناخته می‌شود. سلیگمن و همکارانش در آن زمان متوجه شدند که بخش عمده‌ای از تحقیقات و تلاش‌های روانشناسی بر مشکلات و اختلالات روانی متمرکز شده است و به جنبه‌های مثبت و توانمندی‌های انسان توجه کافی نمی‌شود. این کمبود باعث شد تا آنها رویکرد جدیدی را مطرح کنند که به جای تمرکز بر “چه چیزهایی اشتباه است؟” به “چه چیزهایی درست کار می‌کند؟” بپردازد. به عبارت دیگر، روانشناسی مثبت نگر به دنبال شناخت و تقویت عواملی است که به زندگی شادتر، سالم‌تر و معنادارتر منجر می‌شوند. تاریخچه روانشناسی مثبت نگر را می‌توان به تلاش‌های اولیه روانشناسان انسان گرا مانند آبراهام مازلو و کارل راجرز نیز مرتبط دانست. آنها در دهه‌های 1950 و 1960 میلادی با تاکید بر پتانسیل‌های رشد و خودشکوفایی انسان، زمینه‌های فکری برای ظهور روانشناسی مثبت نگر را فراهم کردند. روان درمانی مثبت نگر نیز به عنوان کاربرد عملی اصول روانشناسی مثبت نگر در حوزه درمان، در سال‌های اخیر توسعه یافته است. رویکردهای مختلفی در روان درمانی مثبت نگر وجود دارد، اما وجه مشترک همه آنها تاکید بر نقاط قوت مراجع، منابع درونی، و پتانسیل‌های رشد و تغییر مثبت است.

در ادامه، تصویر مربوط به اسلاید شماره 53 این پاورپوینت قرار داده شده است:

هدف اصلی روانشناسی مثبت نگر، شناخت و ترویج عواملی است که به بهزیستی و شکوفایی انسان کمک می‌کنند. این عوامل شامل احساسات مثبت (مانند شادی، امید، عشق)، ویژگی‌های شخصیتی مثبت (مانند شجاعت، مهربانی، خرد)، و نهادهای مثبت (مانند خانواده، مدرسه، جامعه) می‌شوند. روانشناسی مثبت نگر تلاش می‌کند تا به سوالاتی از این دست پاسخ دهد: چه چیزی باعث می‌شود افراد احساس خوشبختی و رضایت از زندگی داشته باشند؟ چگونه می‌توان نقاط قوت فردی را شناسایی و تقویت کرد؟ چگونه می‌توان زندگی معنادارتری داشت؟ روانشناسی مثبت نگر بر این باور است که با شناخت و تقویت این عوامل، می‌توان به افراد کمک کرد تا زندگی غنی‌تر، معنادارتر و رضایت‌بخش‌تری داشته باشند. هدف روان درمانی مثبت نگر نیز کمک به افراد در استفاده از این اصول برای بهبود کیفیت زندگی و مواجهه با چالش‌ها است. در روان درمانی مثبت نگر، درمانگر و مراجع به طور مشترک بر نقاط قوت مراجع، منابع موجود، و راه‌های افزایش احساسات مثبت و معنا در زندگی تمرکز می‌کنند.