| عنوان | بررسی مولفه های فیزیولوژی خستگی در ورزش | 
| سال تهیه : 1404 | تعداد اسلاید : 56 | 
| فرمت فایل : ppt-pptx | نوع فایل : پاورپوینت | 
| کیفیت : طلایی | مناسب : دانشجویان | 
 
    
فیزیولوژی خستگی در ورزش، شاخهای از علم ورزش است که به بررسی تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی میپردازد که منجر به کاهش موقتی توانایی عضله در تولید نیرو یا قدرت میشود. این حوزه، دلایل و مکانیسمهای افت عملکرد ورزشکاران را در سطوح مختلف، از سیستم عصبی مرکزی گرفته تا درون تارهای عضلانی، مورد مطالعه قرار میدهد تا راهکارهایی برای به تاخیر انداختن و مدیریت خستگی ارائه دهد.
این پاورپوینت در 56 اسلاید تهیه شده و در ادامه نیز تصویر مربوط به اسلاید شماره 3 آن قرار داده شده است:
خستگی در ورزش پدیدهای چندوجهی است که میتوان آن را به دو دسته اصلی خستگی مرکزی و خستگی محیطی تقسیم کرد. خستگی مرکزی به رخدادهایی در سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) اشاره دارد که باعث کاهش ارادی فعالسازی عضلات میشود. این نوع خستگی صرفاً یک حس ذهنی نیست، بلکه یک مکانیسم حفاظتی پیچیده است. در طی فعالیتهای ورزشی طولانی یا شدید، تغییراتی در سطح انتقالدهندههای عصبی مغز مانند سروتونین و دوپامین رخ میدهد که میتواند بر خلقوخو، انگیزه و درک تلاش تأثیر بگذارد. افزایش سروتونین با احساس رخوت و بیحالی مرتبط است، در حالی که کاهش دوپامین میتواند انگیزه و تمرکز را کم کند. در نتیجه، مغز به صورت یک “فرماندار مرکزی” عمل کرده و با کاهش ارسال سیگنالهای عصبی به عضلات، از بدن در برابر آسیبهای ناشی از فشار بیش از حد، مانند آسیب عضلانی شدید یا گرمازدگی، محافظت میکند. بنابراین، ورزشکار با وجود اینکه عضلاتش هنوز توانایی انقباض دارند، احساس میکند که دیگر قادر به ادامه دادن نیست.
در ادامه، تصویر مربوط به اسلاید شماره 31 این پاورپوینت قرار داده شده است:
در مقابل، خستگی محیطی به مجموعهای از تغییرات بیوشیمیایی اشاره دارد که مستقیماً در خود عضله یا در محل اتصال عصب به عضله رخ میدهد و توانایی عضله برای تولید نیرو را مختل میکند. یکی از اصلیترین دلایل این نوع خستگی، تجمع متابولیتها در محیط داخلی سلول عضلانی است. در حین ورزش با شدت بالا، تجزیه سریع گلوکز برای تولید انرژی فوری، منجر به تولید و انباشت موادی مانند یون هیدروژن و فسفات غیرآلی میشود. افزایش غلظت یون هیدروژن باعث اسیدی شدن محیط عضله (اسیدوز) میگردد. این حالت اسیدی به دو طریق مهم باعث افت عملکرد میشود: اول اینکه فعالیت آنزیمهای کلیدی در مسیر تولید انرژی را مختل میکند و دوم اینکه حساسیت پروتئینهای انقباضی (اکتین و میوزین) را به یون کلسیم، که برای انقباض ضروری است، کاهش میدهد. همزمان، تجمع فسفات غیرآلی به طور مستقیم در چرخه پلهای عرضی (مکانیسم مولکولی انقباض) اختلال ایجاد کرده و تولید نیرو را کاهش میدهد و همچنین مانع از آزادسازی بهینه کلسیم از ذخایر آن میشود.
یون کلسیم به عنوان جرقهای عمل میکند که فرآیند انقباض عضلانی را آغاز میکند و هرگونه اختلال در مدیریت آن، نقش کلیدی در خستگی محیطی دارد. این یون در ساختاری به نام شبکه سارکوپلاسمیک در سلول عضلانی ذخیره میشود. با هر فرمان عصبی، کلسیم از این شبکه آزاد شده و به پروتئینهای انقباضی متصل میشود. در حالت خستگی، توانایی شبکه سارکوپلاسمیک برای آزادسازی مقدار کافی کلسیم کاهش مییابد که نتیجه آن انقباضی ضعیفتر است. علاوه بر این، فرآیند بازجذب کلسیم به درون این شبکه نیز کند میشود که این امر باعث طولانی شدن زمان واماندگی (relaxation) عضله شده و میتواند به سفتی و گرفتگی عضلات کمک کند. از سوی دیگر، تخلیه ذخایر انرژی، به ویژه گلیکوژن عضلانی، عاملی حیاتی در خستگی طی ورزشهای استقامتی است. گلیکوژن سوخت اصلی برای فعالیتهای با شدت متوسط تا بالا است و هنگامی که این ذخایر محدود به پایان میرسند، بدن مجبور به استفاده از چربیها میشود که فرآیند اکسیداسیون آنها کندتر بوده و نمیتواند شدت بالای فعالیت را پشتیبانی کند. این پدیده که به “برخورد با دیوار” (Hitting the Wall) معروف است، ورزشکار را مجبور به کاهش شدید سرعت و شدت فعالیت میکند. عواملی مانند افزایش دمای بدن و کمآبی نیز با تأثیر منفی بر عملکرد آنزیمها و افزایش فشار بر سیستم قلبی-عروقی، این فرآیندها را تشدید کرده و خستگی را تسریع میبخشند.
فهرست مطالب:
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.