دانلود پاورپوینت آشنایی با مبانی اورژانس های محیطی

اورژانس های محیطی به دسته‌ای از فوریت‌های پزشکی اطلاق می‌شود که در اثر مواجهه انسان با شرایط و عوامل آسیب‌زای موجود در محیط طبیعی یا مصنوعی پیرامونش به وجود می‌آیند. این شرایط می‌توانند طیف وسیعی از موقعیت‌ها، از گرمای طاقت‌فرسای تابستان و سرمای استخوان‌سوز زمستان گرفته تا گزش جانوران و حوادث ناشی از تغییرات ناگهانی فشار محیط را در بر گیرند. شناخت این خطرات و آگاهی از اقدامات اولیه صحیح، نقشی حیاتی در کاهش آسیب و نجات جان افراد ایفا می‌کند.

این پاورپوینت در 78 اسلاید تهیه شده و در ادامه نیز تصویر مربوط به اسلاید شماره 6 آن قرار داده شده است:

اساس درک اورژانس های محیطی بر شناخت تعامل میان بدن انسان و محیط اطراف استوار است. بدن انسان برای عملکرد مطلوب، نیازمند حفظ یک تعادل داخلی دقیق به نام “هموستاز” است. هنگامی که عوامل محیطی این تعادل را بر هم می‌زنند، شرایط اورژanسی پدیدار می‌شود. برای مثال، سیستم تنظیم دمای بدن در مواجهه با گرمای شدید ممکن است دچار اختلال شده و منجر به گرمازدگی گردد، یا در مقابل، سرمای بیش از حد می‌تواند دمای مرکزی بدن را تا سطوح خطرناکی پایین آورده و هیپوترمی را سبب شود. این حوزه تنها به دما محدود نمی‌شود؛ غرق‌شدگی و آسیب‌های ناشی از ورود آب به ریه‌ها، برق‌گرفتگی ناشی از تماس با منابع الکتریکی، صاعقه‌زدگی، بیماری‌های ناشی از ارتفاع (ارتفاع‌زدگی) و یا کاهش فشار در اعماق آب (بیماری غواصی)، همگی در دسته اورژانس های محیطی قرار می‌گیرند. بنابراین، آشنایی با این مبانی به معنای شناخت فیزیولوژی بدن در شرایط غیرعادی و درک چگونگی تأثیرگذاری عوامل فیزیکی و بیولوژیکی محیط بر سلامت انسان است.

در ادامه، تصویر مربوط به اسلاید شماره 60 این پاورپوینت قرار داده شده است:

اورژانس های محیطی به چند دسته اصلی طبقه‌بندی می‌شوند که هر یک نیازمند رویکرد مدیریتی خاص خود هستند. یکی از شایع‌ترین دسته‌ها، اختلالات دمایی است که شامل گرمازدگی، گرماگرفتگی، هیپوترمی و سرمازدگی موضعی می‌شود. اصل کلی در این موارد، دور کردن سریع مصدوم از محیط آسیب‌زا و تلاش برای بازگرداندن دمای بدن به حالت طبیعی به روشی ایمن است. دسته دیگر، اورژانس های ناشی از آب و فشار مانند غرق‌شدگی و بیماری‌های ناشی از تغییر فشار است که در آن‌ها اولویت اصلی با برقراری تنفس و اکسیژن‌رسانی به مصدوم می‌باشد. گزش و گزیدگی‌ها توسط جانورانی مانند مار، عقرب، زنبور و سایر حشرات، بخش مهم دیگری از این اورژانس ها را تشکیل می‌دهد که نیازمند شناسایی عامل گزنده (در صورت امکان)، آرام نگه داشتن مصدوم و انتقال فوری به مرکز درمانی است. علاوه بر این، سوختگی‌ها (ناشی از آفتاب، مواد شیمیایی یا آتش)، برق‌گرفتگی و صاعقه‌زدگی نیز از جمله اورژانس های محیطی محسوب می‌شوند که اقدامات اولیه در آن‌ها بر پایه حفظ ایمنی امدادگر، ارزیابی وضعیت قلبی-تنفسی مصدوم و مدیریت آسیب‌های وارده متمرکز است.

مهم‌ترین اصل در مدیریت اورژانس های محیطی، پیشگیری است. بسیاری از این حوادث با افزایش آگاهی و رعایت نکات ایمنی ساده قابل اجتناب هستند. بررسی پیش‌بینی آب و هوا قبل از عزیمت به طبیعت، به همراه داشتن پوشاک مناسب فصل، مصرف کافی مایعات در هوای گرم، پرهیز از شنا در مناطق ناشناخته و خطرناک، و آموزش نحوه رویارویی با حیوانات وحشی، همگی از جمله اقدامات پیشگیرانه مؤثر به شمار می‌روند. در کنار پیشگیری، داشتن دانش کافی در زمینه کمک‌های اولیه برای هر فرد ضروری است. دانستن اینکه در دقایق اولیه پس از وقوع یک حادثه محیطی چه باید کرد و از چه اقداماتی باید پرهیز نمود، می‌تواند تفاوت میان یک آسیب جزئی و یک فاجعه جبران‌ناپذیر را رقم بزند. بنابراین، آشنایی با مبانی اورژانس های محیطی نه تنها برای کادر درمان، بلکه برای عموم مردم به عنوان یک مهارت حیاتی برای زندگی ایمن‌تر تلقی می‌شود.