دانلود پاورپوینت مطالعه ای بر مدیریت دانش (KM) در سازمان ها

امروزه در عصر اطلاعات و اقتصاد دانش بنیان، دانش به عنوان ارزشمندترین دارایی سازمان‌ها شناخته می‌شود. مدیریت دانش (Knowledge Management – KM) عبارت است از مجموعه‌ای از فرآیندها، ابزارها و سیستم‌هایی که به منظور شناسایی، خلق، کسب، ذخیره‌سازی، به اشتراک‌گذاری، انتشار و کاربرد دانش و تجربیات در سازمان طراحی شده‌اند. هدف اصلی مدیریت دانش، تبدیل دانش فردی و ضمنی کارکنان به دانش صریح و سازمانی است تا این دانش به راحتی در دسترس سایر افراد قرار گرفته و در تصمیم‌گیری‌ها، حل مسائل و نوآوری‌ها مورد استفاده قرار گیرد. مدیریت دانش در یک نگاه، تلاشی سیستماتیک برای اطمینان از این است که سازمان از دانش موجود خود به بهترین نحو استفاده می‌کند و به طور مداوم در حال خلق و کسب دانش جدید برای حفظ و ارتقای جایگاه خود در بازار رقابتی است. برای درک بهتر مفهوم دانش، لازم است تمایزی بین داده، اطلاعات و دانش قائل شویم. داده‌ها، حقایق و ارقام خام و بدون متن هستند؛ اطلاعات، داده‌های پردازش شده و دارای معنا هستند؛ و دانش، اطلاعات سازمان‌یافته و تفسیر شده همراه با تجربه، مهارت و بینش فردی است که امکان تصمیم‌گیری و اقدام موثر را فراهم می‌آورد. دانش دارای خواصی همچون سیالیت، چسبندگی، ضمنی و صریح بودن است که بر نحوه مدیریت و انتقال آن تاثیر می‌گذارد.

در ادامه، تصویر مربوط به اسلاید شماره 21 این پاورپوینت قرار داده شده است:

در حوزه تقسیم‌بندی انواع دانش، نظریه‌های مختلفی ارائه شده است. ارسطو دانش را به سه دسته نظری (دانش برای خود دانش)، عملی (دانش برای عمل) و تولیدی (دانش برای ساختن) تقسیم می‌کند. مدل نوناکا و تاکوچی بر تمایز بین دانش ضمنی (دانش شخصی، شهودی و مبتنی بر تجربه) و دانش صریح (دانش مدون، قابل انتقال و بیان) و چگونگی تبدیل این دو نوع دانش به یکدیگر در فرآیند دانش‌آفرینی سازمانی تاکید دارند. نظریه مشالوپ دانش را بر اساس محتوای آن به پنج دسته دانش حقایق، دانش مفهومی، دانش رویه‌ای، دانش متاشناختی و دانش فلسفی تقسیم می‌کند. نظریه بلاکر نیز دانش را به دانش آشنایی، دانش چگونگی و دانش گزاره‌ای تقسیم می‌نماید. در سازمان‌ها، انواع مختلفی از دانش وجود دارد، از جمله دانش تخصصی، دانش بازار، دانش مشتری، دانش فرآیند و دانش سازمانی. تولید دانش در سازمان نیز به روش‌های گوناگونی صورت می‌گیرد، از جمله یادگیری فردی و گروهی، تحقیق و توسعه، تجربه عملی، تعامل با مشتریان و رقبا، و تبادل دانش بین کارکنان. ویژگی‌های دانش در سازمان شامل مواردی همچون وابستگی به زمینه، پویایی، تکامل‌پذیری و قابلیت اشتراک‌گذاری است. عوامل محدود کننده و تاثیرگذار در دانش سازمانی می‌توانند شامل فرهنگ سازمانی، ساختار سازمانی، فناوری اطلاعات، انگیزه‌های کارکنان و فرآیندهای مدیریتی باشند. عوامل نابسامانی بازار دانش نیز شامل عدم تقارن اطلاعاتی، مشکلات در ارزیابی و قیمت‌گذاری دانش، و هزینه‌های انتقال دانش است. سازمان‌ها برای مقابله با این عوامل می‌توانند از راهکارهایی همچون ایجاد فرهنگ یادگیری، تسهیل تبادل دانش، استفاده از سیستم‌های مدیریت دانش، و ایجاد انگیزه‌های مناسب برای اشتراک‌گذاری دانش استفاده کنند.

در ادامه، تصویر مربوط به اسلاید شماره 62 این پاورپوینت قرار داده شده است:

دانش‌آفرینی در سازمان فرآیندی پویا و مستمر است که شامل خلق دانش جدید از طریق ترکیب، درونی‌سازی، اجتماعی‌سازی و بیرونی‌سازی دانش ضمنی و صریح موجود است. انتقال دانش نیز فرآیندی است که از طریق آن دانش از یک فرد، گروه یا بخش به فرد، گروه یا بخش دیگر منتقل می‌شود. هدف مدیریت دانش در نهایت بهبود عملکرد سازمانی از طریق بهره‌گیری موثر از دارایی‌های دانشی است. اصول مدیریت دانش شامل تمرکز بر ارزش دانش، تشویق به اشتراک‌گذاری و همکاری، ایجاد فرهنگ یادگیری، استفاده از فناوری مناسب و اندازه‌گیری و ارزیابی اثربخشی فعالیت‌های مدیریت دانش است. نقشه دانش ابزاری بصری است که به شناسایی، سازماندهی و نمایش دانش موجود در سازمان کمک می‌کند. از نقشه دانش برای شناسایی شکاف‌های دانشی، تسهیل دسترسی به دانش مورد نیاز، و بهبود فرآیندهای تصمیم‌گیری استفاده می‌شود. نقشه دانش در یک نگاه، تصویری کلی از منابع دانشی سازمان، روابط بین آنها و افراد یا بخش‌های مرتبط با آنها ارائه می‌دهد. عوامل کلیدی مدیریت دانش شامل رهبری و تعهد مدیریت ارشد، فرهنگ سازمانی حامی دانش، ساختار و فرآیندهای مناسب، فناوری اطلاعات و کارکنان ماهر است. مؤلفه‌های اصلی مدیریت دانش شامل افراد، فرآیندها، فناوری و محتوا هستند. برنامه‌های مدیریت دانش شامل مجموعه‌ای از ابتکارات و پروژه‌ها هستند که با هدف دستیابی به اهداف مدیریت دانش سازمان طراحی و اجرا می‌شوند.