دانلود پایان نامه بررسی موانع پیاده سازی سامانه حسابداری منابع انسانی در شرکت های ایرانی

این پایان نامه در 147 صفحه به صورت فایل ورد (WORD) قابل ویرایش و PDF تهیه شده و در ادامه نیز تصویر مربوط به یکی از صفحات آن قرار داده شده است:

یکی از مهم‌ترین موانع پیش روی پیاده‌سازی حسابداری منابع انسانی، ماهیت مفهومی و پیچیدگی‌های ذاتی آن است. ارزش‌گذاری انسان به عنوان یک “دارایی” با چالش‌های فلسفی و عملی متعددی همراه است. برخلاف دارایی‌های مشهود که معیارهای اندازه‌گیری مشخص و پذیرفته‌شده‌ای دارند، تعیین ارزش اقتصادی نیروی انسانی، که شامل دانش، مهارت، تجربه، خلاقیت و وفاداری می‌شود، بسیار دشوار است. فقدان مدل‌ها و استانداردهای جهان‌شمول و مورد توافق برای ارزیابی و گزارشگری این ارزش‌ها، منجر به سردرگمی و مقاومت در برابر پذیرش آن شده است. علاوه بر این، حسابداران و مدیران مالی که با اصول حسابداری سنتی خو گرفته‌اند، ممکن است در برابر این تغییر پارادایم مقاومت نشان دهند، زیرا حسابداری منابع انسانی نیازمند بازنگری در مفروضات بنیادین حسابداری و پذیرش عدم قطعیت بیشتر در اندازه‌گیری‌ها است. هزینه‌های اولیه مربوط به طراحی، پیاده‌سازی و آموزش نیروی انسانی متخصص برای اجرای این سامانه‌ها نیز می‌تواند برای بسیاری از شرکت‌ها، به‌ویژه کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، بازدارنده باشد و مدیران را در تخصیص بودجه به این امر دچار تردید کند.

در کنار چالش‌های مفهومی و فنی، موانع فرهنگی و سازمانی نیز نقش پررنگی در عدم استقبال از حسابداری منابع انسانی در شرکت‌های ایرانی ایفا می‌کنند. در بسیاری از سازمان‌ها، نگرش سنتی مبنی بر “هزینه” بودن نیروی انسانی به جای “سرمایه” بودن آن، همچنان غالب است. این دیدگاه مانع از تخصیص منابع و توجه لازم به توسعه و ارزش‌گذاری این دارایی نامشهود می‌شود. ضعف در فرهنگ سازمانی مبتنی بر داده‌محوری و عدم درک کافی مدیران ارشد از منافع بلندمدت حاصل از اطلاعات حسابداری منابع انسانی در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک (مانند برنامه‌ریزی جانشین‌پروری، ارزیابی اثربخشی برنامه‌های آموزشی، و مدیریت استعدادها) از دیگر دلایل مهم است. همچنین، کمبود زیرساخت‌های اطلاعاتی مناسب، عدم وجود قوانین و مقررات الزام‌آور یا تشویقی از سوی نهادهای قانونی و حرفه‌ای، و همچنین نگرانی از افشای اطلاعات حساس مربوط به کارکنان، می‌تواند فرآیند پیاده‌سازی این سامانه‌ها را با کندی و چالش مواجه سازد. در نهایت، تمرکز بسیاری از شرکت‌ها بر نتایج کوتاه‌مدت مالی و عدم توجه کافی به شاخص‌های عملکردی بلندمدت و کیفی، انگیزه لازم برای سرمایه‌گذاری در چنین سیستم‌هایی را کاهش می‌دهد.