دانلود پایان نامه ارتباط مولفه های هوش هیجانی و یادگیری خود تنظیمی با اهمال کاری تحصیلی

یادگیری خود تنظیمی، فرایندی فعال و سازنده است که در آن فراگیران اهداف یادگیری را تعیین می‌کنند، راهبردهای مناسب را انتخاب و اجرا می‌کنند، عملکرد خود را پایش و ارزیابی می‌کنند، و در صورت نیاز، برای بهبود فرایند یادگیری خود، اقدام به ایجاد تغییرات می‌کنند؛ به عبارتی، یادگیری خود تنظیمی به فراگیران قدرت می‌دهد تا مسئولیت یادگیری خود را بر عهده گیرند و به یادگیرندگانی مستقل و موفق تبدیل شوند.

در مسیر پرفراز و نشیب زندگی، تحصیلات نقش بسزایی در تعیین سرنوشت افراد و جوامع ایفا می‌کند. موفقیت تحصیلی، نه تنها به کسب دانش و مهارت‌های تخصصی محدود نمی‌شود، بلکه زمینه‌ساز رشد فردی، اجتماعی و اقتصادی افراد و در نهایت، توسعه پایدار جوامع است. در سال‌های اخیر، توجه پژوهشگران و متخصصان تعلیم و تربیت به عوامل موثر بر موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان و دانشجویان، فراتر از صرف استعداد و هوش، گسترش یافته است. در این میان، نقش “هوش هیجانی” و “یادگیری خود تنظیمی” به عنوان دو عامل کلیدی در عملکرد تحصیلی و انطباق فرد با محیط آموزشی، مورد تاکید قرار گرفته است. هوش هیجانی، به توانایی شناخت، درک، مدیریت و استفاده از هیجانات خود و دیگران اشاره دارد. دانش‌آموزانی که از هوش هیجانی بالایی برخوردارند، قادرند احساسات خود را به درستی شناسایی کنند، آن‌ها را به طور موثر مدیریت کرده، با دیگران همدلی داشته و روابط بین فردی مثبتی برقرار کنند. این مهارت‌ها، آن‌ها را در مواجهه با استرس‌های تحصیلی، حل مسائل بین فردی و انگیزه دادن به خود برای رسیدن به اهداف، یاری می‌رساند. یادگیری خود تنظیمی، به فرآیندی اطلاق می‌شود که در آن دانش‌آموزان به طور فعال در فرآیند یادگیری خود مشارکت کرده، اهداف یادگیری را تعیین می‌کنند، راهبردهای مناسب را انتخاب کرده، پیشرفت خود را ارزیابی می‌کنند و در صورت نیاز، تغییرات لازم را اعمال می‌کنند. دانش‌آموزان خودتنظیم، یادگیرندگانی مستقل، خودانگیخته و مسئولیت‌پذیر هستند که به خوبی می‌دانند چگونه به طور موثر به یادگیری بپردازند. اهمیت هوش هیجانی و یادگیری خود تنظیمی در موفقیت تحصیلی، در تحقیقات متعددی به اثبات رسیده است و نشان داده شده که این دو عامل، به طور مستقل و تعاملی، می‌توانند پیش‌بینی‌کننده‌های قوی برای عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان باشند.

در کنار هوش هیجانی و یادگیری خود تنظیمی، یکی دیگر از چالش‌های پیش روی دانش‌آموزان، “اهمال‌کاری تحصیلی” است. اهمال‌کاری تحصیلی به معنای به تعویق انداختن غیرضروری تکالیف و وظایف تحصیلی است که می‌تواند منجر به کاهش عملکرد تحصیلی، افزایش استرس و اضطراب، و کاهش عزت نفس شود. اهمال‌کاری تحصیلی، پدیده‌ای شایع در بین دانش‌آموزان است و عوامل متعددی در بروز آن نقش دارند. برخی از این عوامل عبارتند از: کمبود مهارت‌های مدیریت زمان، ترس از شکست، کمال‌گرایی، اضطراب امتحان و عدم انگیزه. با این حال، عوامل فردی تنها بخشی از داستان هستند. شرایط اقتصادی-اجتماعی خانواده و محل زندگی دانش‌آموز نیز می‌تواند تاثیر بسزایی بر بروز اهمال‌کاری تحصیلی داشته باشد. دانش‌آموزانی که در مناطق محروم و با شرایط اقتصادی نامناسب زندگی می‌کنند، ممکن است به دلیل کمبود امکانات آموزشی، فشار اقتصادی خانواده، و فقدان حمایت‌های اجتماعی، با چالش‌های بیشتری در زمینه تحصیل مواجه باشند. این چالش‌ها می‌تواند منجر به کاهش انگیزه، افزایش استرس و در نهایت، بروز اهمال‌کاری تحصیلی شود. همچنین، شرایط اقتصادی-اجتماعی می‌تواند بر هوش هیجانی و یادگیری خود تنظیمی دانش‌آموزان نیز تاثیرگذار باشد. برای مثال، دانش‌آموزانی که در محیط‌های استرس‌زا و پرتنش زندگی می‌کنند، ممکن است در تنظیم هیجانات خود با مشکل مواجه باشند و از مهارت‌های خودتنظیمی ضعیف‌تری برخوردار باشند. این عوامل می‌تواند آن‌ها را در برابر اهمال‌کاری تحصیلی آسیب‌پذیرتر کند. شهر تهران، با وجود اینکه پایتخت کشور است، دارای مناطق مختلف با شرایط اقتصادی-اجتماعی متفاوت است.