دانلود پاورپوینت درمورد بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD)، برونشیت مزمن و آمفیزم ریوی

این پاورپوینت در 26 اسلاید تهیه شده و در ادامه نیز تصویر مربوط به اسلاید شماره 3 آن قرار داده شده است:

بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) یک وضعیت پیچیده و ناتوان‌کننده است که مشخصه اصلی آن محدودیت پایدار و معمولاً پیشرونده جریان هوا در ریه‌هاست. این محدودیت ناشی از پاسخ التهابی غیرطبیعی ریه‌ها به ذرات یا گازهای مضر، به ویژه دود سیگار است. با گذشت زمان، این التهاب مزمن منجر به تغییرات ساختاری در راه‌های هوایی و بافت ریه می‌شود. در COPD، راه‌های هوایی کوچک (برونشیول‌ها) ممکن است ملتهب و تنگ شوند و یا دیواره‌های کیسه‌های هوایی (آلوئول‌ها) تخریب گردند. این تغییرات باعث می‌شود که تخلیه هوا از ریه‌ها دشوار شود (به دام افتادن هوا) و تبادل گازهای حیاتی (اکسیژن و دی‌اکسید کربن) مختل گردد. علائم شایع COPD شامل تنگی نفس (به ویژه حین فعالیت)، سرفه مزمن (اغلب همراه با خلط) و خس‌خس سینه است. با پیشرفت بیماری، این علائم شدیدتر شده و حتی فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن یا لباس پوشیدن نیز برای بیمار چالش‌برانگیز می‌شود. تشخیص COPD معمولاً با استفاده از اسپیرومتری، یک تست تنفسی ساده که حجم هوای دم و بازدم و سرعت بازدم را اندازه‌گیری می‌کند، تأیید می‌شود. اگرچه COPD درمان قطعی ندارد، اما با ترک سیگار، استفاده از داروها (مانند گشادکننده‌های برونش و کورتیکواستروئیدهای استنشاقی)، توان‌بخشی ریوی و در موارد شدید، اکسیژن‌تراپی یا جراحی، می‌توان علائم را کنترل کرد، از تشدید بیماری جلوگیری نمود و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشید.

در ادامه، تصویر مربوط به اسلاید شماره 24 این پاورپوینت قرار داده شده است:

برونشیت مزمن یکی از دو شکل اصلی بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD) است و به عنوان التهاب و تحریک مداوم لوله‌های برونش (راه‌های هوایی اصلی ریه‌ها) تعریف می‌شود. مشخصه بارز این بیماری، سرفه مزمن و تولید بیش از حد خلط (موکوس) است. بر اساس تعریف بالینی، فردی مبتلا به برونشیت مزمن در نظر گرفته می‌شود که حداقل به مدت سه ماه در سال و برای دو سال متوالی، سرفه خلط‌دار داشته باشد. علت اصلی برونشیت مزمن، همانند COPD، قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض مواد محرک، به خصوص دود تنباکو است. بیش از ۹۰ درصد موارد برونشیت مزمن به سیگار کشیدن نسبت داده می‌شود. سایر عوامل خطر شامل قرار گرفتن در معرض دود دست دوم، آلودگی هوا، گرد و غبار و مواد شیمیایی در محیط کار است. در برونشیت مزمن، التهاب مداوم باعث ضخیم شدن دیواره لوله‌های برونش و افزایش فعالیت غدد تولیدکننده موکوس می‌شود. این امر منجر به تنگ شدن راه‌های هوایی و تجمع خلط غلیظ می‌گردد که پاک‌سازی آن دشوار است. این شرایط، محیطی مناسب برای رشد باکتری‌ها فراهم کرده و خطر عفونت‌های تنفسی مکرر را افزایش می‌دهد. علائم اصلی شامل سرفه مداوم (که اغلب صبح‌ها بدتر است)، خلط فراوان (که می‌تواند شفاف، سفید، زرد یا سبز باشد)، تنگی نفس و گاهی خس‌خس سینه است. برونشیت مزمن به طور مستقیم به محدودیت جریان هوا در COPD کمک می‌کند و مدیریت آن بخش مهمی از درمان COPD را تشکیل می‌دهد که شامل ترک سیگار، دارودرمانی برای کاهش التهاب و باز کردن راه‌های هوایی و فیزیوتراپی قفسه سینه برای کمک به تخلیه خلط است.

آمفیزم ریوی، شکل دیگر و بسیار مهم بیماری انسداد ریوی مزمن (COPD)، وضعیتی است که در آن کیسه‌های هوایی کوچک و شکننده ریه‌ها (آلوئول‌ها) به طور دائمی آسیب دیده و تخریب می‌شوند. آلوئول‌ها جایی هستند که تبادل حیاتی اکسیژن و دی‌اکسید کربن بین هوا و خون صورت می‌گیرد. در یک ریه سالم، این کیسه‌ها کوچک، متعدد و دارای دیواره‌های نازک و الاستیک هستند. اما در آمفیزم، دیواره‌های بین آلوئول‌ها به تدریج ضعیف شده و پاره می‌شوند. این امر منجر به ایجاد فضاهای هوایی بزرگتر و کمتر به جای تعداد زیادی کیسه هوایی کوچک می‌شود. نتیجه این تخریب، کاهش سطح کلی ریه‌ها برای تبادل گاز است. علاوه بر این، خاصیت ارتجاعی ریه‌ها نیز کاهش می‌یابد، به این معنی که ریه‌ها نمی‌توانند به طور مؤثر هوا را پس از دم، خارج کنند. این باعث می‌شود هوا در ریه‌ها به دام بیفتد و فرد برای بازدم کامل دچار مشکل شود. علت اصلی آمفیزم نیز مانند برونشیت مزمن، استعمال طولانی‌مدت دخانیات است. مواد شیمیایی موجود در دود سیگار باعث التهاب و آسیب مستقیم به دیواره آلوئول‌ها می‌شوند. در موارد نادرتر، آمفیزم می‌تواند ناشی از یک بیماری ژنتیکی به نام کمبود آلفا-۱-آنتی‌تریپسین باشد. علامت غالب و مشخصه آمفیزم، تنگی نفس پیشرونده است. در ابتدا، تنگی نفس فقط حین فعالیت‌های سنگین رخ می‌دهد، اما با پیشرفت بیماری، حتی در حالت استراحت نیز احساس می‌شود. بیماران ممکن است “قفسه سینه بشکه‌ای” (افزایش قطر قفسه سینه) و تنفس با لب‌های غنچه‌شده را تجربه کنند. آمفیزم بخش عمده‌ای از محدودیت جریان هوا در COPD را ایجاد می‌کند و آسیب ناشی از آن غیرقابل برگشت است. درمان بر روی کند کردن پیشرفت بیماری، مدیریت علائم از طریق داروها، اکسیژن‌تراپی و توان‌بخشی ریوی متمرکز است.