دانلود پاورپوینت بیماری کاتاپلکسی (Cataplexy) یا تن انداختگی چیست؟

کاتاپلکسی چیست؟

کاتاپلکسی نوعی اختلال عصبی است که باعث از دست دادن ناگهانی و موقتی تون عضلانی و کنترل عضلات می‌شود. این امر می‌تواند منجر به افتادن، ضعف ناگهانی عضلات صورت یا مشکلات در صحبت کردن شود. کاتاپلکسی معمولاً با احساسات شدید مانند خنده، گریه، عصبانیت یا ترس مرتبط است، اما می‌تواند بدون هیچ هشدار قبلی نیز رخ دهد.

کاتاپلکسی یک علامت شایع نارکولپسی است، یک اختلال خواب مزمن که بر توانایی مغز برای تنظیم چرخه‌های خواب و بیداری تأثیر می‌گذارد. افراد مبتلا به نارکولپسی ممکن است در طول روز دچار حملات خواب ناگهانی، فلج خواب (ناتوانی در حرکت یا صحبت کردن در حالی که از خواب بیدار هستند) و توهمات خواب (دیدن یا شنیدن چیزهایی که واقعی نیستند) شوند.

با این حال، کاتاپلکسی می‌تواند در افراد مبتلا به اختلالات عصبی دیگر مانند مولتیپل اسکلروزیس، سکته مغزی و تومور مغزی نیز رخ دهد.

علائم کاتاپلکسی

علائم کاتاپلکسی می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از افراد ممکن است فقط ضعف عضلانی خفیف یا لرزش را تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به طور کامل غش کنند و برای چند دقیقه هوشیاری خود را از دست بدهند.

علائم رایج کاتاپلکسی عبارتند از:

• از دست دادن ناگهانی تون عضلانی در صورت، گردن یا اندام‌ها
• افتادن
• ضعف در عضلات صورت
• مشکل در صحبت کردن
• تاری دید
• تنفس دشوار

حملات کاتاپلکسی معمولاً کوتاه‌مدت هستند و فقط چند ثانیه طول می‌کشند. با این حال، آنها می‌توانند مکرراً در طول روز رخ دهند، به خصوص در افراد مبتلا به نارکولپسی شدید.

علل

در افراد مبتلا به نارکولپسی، هیپوتالاموس به اندازه کافی hypocretin تولید نمی‌کند، یک انتقال دهنده عصبی که نقش مهمی در تنظیم خواب دارد. کمبود هیپوکرتین باعث می‌شود مغز به طور صحیح بین خواب و بیداری تمایز قائل نشود، که منجر به علائمی مانند حملات خواب، فلج خواب و کاتاپلکسی می‌شود.

در برخی موارد، کاتاپلکسی می‌تواند ناشی از آسیب به هیپوتالاموس یا سایر قسمت‌های مغز ناشی از سکته مغزی، تومور مغزی یا سایر بیماری‌های عصبی باشد.

تشخیص

هیچ آزمایشی برای تشخیص کاتاپلکسی وجود ندارد. تشخیص معمولاً بر اساس سابقه پزشکی بیمار و معاینه فیزیکی انجام می‌شود. پزشک ممکن است آزمایشاتی را برای رد سایر علل احتمالی علائم، مانند اختلالات عصبی یا مشکلات عضلانی، تجویز کند.

در برخی موارد، ممکن است از یک مطالعه خواب برای کمک به تشخیص کاتاپلکسی استفاده شود. یک مطالعه خواب یک آزمایش شبانه است که فعالیت مغز، امواج قلب، تنفس و حرکات عضلات را در طول خواب رصد می‌کند.

درمان

هیچ درمانی برای کاتاپلکسی وجود ندارد، اما درمان‌ها می‌توانند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری کمک کنند.

درمان‌های رایج کاتاپلکسی عبارتند از:

• داروها: داروهای مختلفی می‌توانند برای درمان این بیماری استفاده شوند، از جمله داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد تشنج و داروهای تعدیل کننده خلق و خو.
• تغییرات سبک زندگی: برخی از تغییرات در سبک زندگی، مانند اجتناب از موقعیت‌هایی که ممکن است باعث ایجاد احساسات شدید شود، خواب کافی در شب و برنامه‌ریزی منظم برای چرت زدن در طول روز، می‌توانند به کاهش تعداد و شدت حملات کاتاپلکسی کمک کنند.
• درمان: درمان‌هایی مانند شناخت درمانی رفتاری می‌توانند به افراد مبتلا به کاتاپلکسی در یادگیری نحوه مدیریت علائم و مقابله با این بیماری کمک کنند.

با درمان مناسب، اکثر افراد مبتلا به آن می‌توانند زندگی عادی و پرباری داشته باشند.