دانلود پاورپوینت ضوابط و استانداردهای بخش سوختگی در بیمارستان

استانداردهای فیزیکی و مکانی بخش سوختگی نقشی حیاتی در کنترل عفونت و بهبودی بیمار ایفا می‌کنند. این بخش باید در مکانی از بیمارستان قرار گیرد که دسترسی آسان و سریع به بخش اورژانس، اتاق عمل و بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) داشته باشد، اما در عین حال از مسیرهای پرتردد عمومی جدا باشد تا ریسک ورود آلودگی به حداقل برسد. چیدمان داخلی باید مبتنی بر منطقه‌بندی دقیق باشد؛ شامل یک منطقه تمیز (Clean Zone) برای آماده‌سازی دارو و وسایل استریل، یک منطقه حمایتی (Support Zone) شامل ایستگاه پرستاری و دفاتر، و یک منطقه بیمار (Patient Zone). اتاق‌های بیماران، به‌ویژه برای موارد سوختگی شدید (بیش از ۲۵٪)، باید به صورت اتاق‌های ایزوله با فشار هوای مثبت طراحی شوند. این سیستم فشار مثبت، با استفاده از فیلترهای هپا (HEPA)، هوای تصفیه‌شده را به داخل اتاق هدایت کرده و از ورود میکروارگانیسم‌های موجود در راهروها به اتاق بیمار جلوگیری می‌کند. ابعاد راهروها نیز اهمیت دارد؛ راهروهای دسترسی عمومی حداقل ۱.۵ متر و راهروهای حمل بیمار باید حداقل 2.25 متر عرض داشته باشند تا تردد برانکارد و تجهیزات به سهولت انجام شود.

در ادامه، تصویر مربوط به اسلاید شماره 16 این پاورپوینت قرار داده شده است:

شرایط محیطی در بخش سوختگی به شدت تحت کنترل قرار دارد تا بهترین زمینه برای بهبودی فراهم گردد. دمای محیط اتاق بیماران معمولاً بالاتر از سایر بخش‌ها، در حدود 28 تا 32 درجه سانتی‌گراد، تنظیم می‌شود. این امر به این دلیل است که بیماران سوخته به دلیل از دست دادن سد پوستی، توانایی بدن در حفظ حرارت را از دست می‌دهند و در معرض هیپوترمی قرار دارند. رطوبت نسبی نیز باید بین 40٪ تا 60٪ حفظ شود؛ رطوبت کافی از خشک شدن زخم‌ها و ترک خوردن پوست شکننده بیمار جلوگیری کرده و به اثربخخشی برخی پانسمان‌های نوین کمک می‌کند. نورپردازی باید ترکیبی از نور طبیعی و مصنوعی قابل تنظیم باشد تا ضمن ایجاد محیطی آرامش‌بخش، امکان معاینه دقیق زخم‌ها را برای کادر درمان فراهم آورد. سطوح دیوارها، کف و سقف باید کاملاً صاف، بدون درز، قابل شستشو و مقاوم به مواد ضدعفونی‌کننده قوی باشند تا از تجمع میکروب‌ها جلوگیری شود.