دانلود پاورپوینت آشنایی با فرآیند کاشت، داشت و برداشت عدس

فرآیند کاشت عدس با انتخاب دقیق زمان و آماده‌سازی زمین آغاز می‌شود. بهترین زمان برای کاشت به اقلیم منطقه بستگی دارد؛ در مناطق سردسیر، کشت بهاره پس از رفع کامل یخبندان و گرم شدن خاک (دمای حداقل ۴ درجه سانتی‌گراد) انجام می‌شود، در حالی که در مناطق معتدل و گرمسیر، کشت پاییزه ارجحیت دارد تا گیاه از بارندگی‌های زمستانه به بهترین شکل بهره‌مند شود. خاک مناسب برای این گیاه باید دارای بافت لومی یا لومی-رسی با زهکشی خوب و pH خنثی (بین ۶ تا ۷) باشد. قبل از کاشت، زمین را شخم زده و با افزودن کودهای فسفاته و پتاسه، بستر را برای رشد آماده می‌کنند. بذرهای سالم و عاری از بیماری با استفاده از بذرکارهای مکانیزه یا به روش سنتی در عمق ۲.۵ تا ۵ سانتی‌متری خاک کاشته می‌شوند. تراکم کاشت نیز از اهمیت بالایی برخوردار است؛ فاصله مناسب بین ردیف‌ها حدود ۱۸ تا ۲۴ اینچ و فاصله بین بوته‌ها در هر ردیف حدود یک اینچ در نظر گرفته می‌شود تا گیاهان فضای کافی برای رشد و دریافت نور خورشید داشته باشند.

در ادامه، تصویر مربوط به اسلاید شماره 21 این پاورپوینت قرار داده شده است:

مرحله داشت، شامل مجموعه‌ای از مراقبت‌ها برای تضمین رشد بهینه و محافظت از گیاه در برابر عوامل نامساعد است. آبیاری یکی از مهم‌ترین بخش‌های این مرحله است، هرچند این گیاه به خشکی مقاوم است، اما تأمین رطوبت کافی در مراحل کلیدی رشد، به‌ویژه در زمان گلدهی و تشکیل غلاف، تأثیر مستقیمی بر افزایش عملکرد محصول دارد. آبیاری بیش از حد نیز می‌تواند مضر باشد و منجر به پوسیدگی ریشه و شیوع بیماری‌های قارچی شود. مدیریت علف‌های هرز نیز چالشی جدی در این دوره محسوب می‌شود؛ این گیاهان ناخواسته برای جذب آب، مواد مغذی و نور با بوته‌های اصلی رقابت می‌کنند و می‌توانند کیفیت و کمیت محصول نهایی را به شدت کاهش دهند. مبارزه با علف‌های هرز به روش‌های مکانیکی (وجین دستی) یا شیمیایی (استفاده از علف‌کش‌های مجاز) صورت می‌پذیرد. همچنین، کنترل آفات و بیماری‌ها، از جمله شته‌ها، کنه‌ها و بیماری‌هایی مانند فوزاریوم، برای حفظ سلامت مزرعه ضروری است.