عنوان فارسی |
بهینه سازی پارامتر در تثبیت کننده های متداول سیستم قدرت چند ماشینه با استفاده از روش CDCARLA |
عنوان انگلیسی |
Parameter optimization of multimachine power system conventional stabilizers using CDCARLA method |
کلمات کلیدی |
تثبیت کننده سیستم قدرت؛ یادگیری تقویتی خودکار؛ سیستم قدرت چند ماشینه؛ بهینه سازی |
درسهای مرتبط |
دینامیک سیستم های قدرت |
تعداد صفحات انگلیسی : 9 | نشریه : ELSEVIER |
سال انتشار : 2010 | تعداد رفرنس مقاله : 22 |
فرمت مقاله انگلیسی : PDF | نوع مقاله : ISI |
آیا این مقاله برای بیس پایان نامه مناسب است؟ : بله | آیا این مقاله برای ارائه کلاسی مناسب است؟ : بله |
برنامه ای که در آن مقاله شبیه سازی شده است : این مقاله در محیط متلب پیاده سازی شده است | نام مجله مقاله : International Journal of Electrical Power & Energy Systems (مجله بین المللی سیستم های انرژی و توان) |
ترجمه: ندارد | گزارشکار : ندارد | شبیه سازی : دارد (سیمولینک متلب) |
این مقاله در محیط متلب به صورت کامل شبیه سازی شده و در صورت خرید و دانلود مقاله شما به راحتی قادر خواهید بود از برنامه مربوطه استفاده نمایید. در صورت بروز هر گونه مشکل در نحوه ی اجرای برنامه سایت سیگمالند به مدت 24 ساعت بعد از خرید محصول، پشتیبانی آن را تا اجرای کامل برعهده دارد.
بخاطر افزایش پیچیدگی سیستم های قدرت، نیاز به بهبود حاشیه پایداری، نیز افزایش یافته است. عموماً، سیستمهای قدرت، انواع آشفتگی ها را تجربه می کنند که می توانند باعث نوسانات الکترومغناطیسی فرکانس پایین شوند و این میان روتورهای مولدهای سنکرون متصل شده به سیستم قدرت، رخ می دهد. در یک سیستم قدرت چند ماشینی، که ساختار ضعیفی دارد، برای مثال، اتصال ضعیف بین دو یا چند ناحیه تولید توان، این نوسانات ممکن است باقی بمانند و رشد کنند که باعث از دست رفتن همگامی و عملکرد سیستم می شود، اگر میرایی کافی انجام نشود. ناپایداری دینامیک به شکل نوسانات فرکانس پایین در سال 1977 در سیستم قدرت هنگ کنگ، مشاهده شد. این مسئله با غیرحساس سازی پاسخ های تحریک برروی واحدهای مولدی اصلی، حل شد. در سال 1984، با اتصال این سیستم به سیستم قدرت چین جنوبی، نوسانات شدید در خط تی، ثبت شدند. یکی از بدترین نوسانات، دامنه 90 مگاوات و مدت 50 ثانیه داشت و در عین حال توان انتقال اسمی خط تی 120 مگاوات بود. چنین ناپایداری های دینامیک، نوسانات غیرضروری بر عملکرد سیستم های قدرت، تحمیل می کنند. اما، حاشیه پایداری سیستم های قدرت را می توان با افزایش مشخصات میرایی سیستم در نوسانات فرکانس کم بهبود بخشید. بنابراین، ظرفیت بیشینه خطوط انتقال و کوریدورهای انرژی، قابل حصول می باشند. در دهه های اخیر، چندین روش برای تثبیت سیستم قدرت، پیشنهاد شده اند. یکی از مقرون به صرفه ترین و کارآمدترین روش ها، استفاده از تثبیت کننده ها یا استابیلایزرهای سیستم قدرت (PSS) می باشد که یک سیگنال تکمیلی در سیستم تحریک مولد همفاز با انحراف سرعت روتور، وارد می کند.
در این پروژه، یک روش بهینه سازی محاسباتی نوین، براساس ماشین های یادگیری تقویت، برای تنظیم بهینه پارامترهای تثبیت کننده سیستم قدرت متداول، پیشنهاد شده اند. روش طراحی پیشنهادی برروی یک سیستم قدرت چند ماشینی با مدهای نوسانات محلی و بین منطقه ای، پیاده سازی شده است. عملکرد و بازده PSS های طراحی شده با روش بهینه سازی پیشنهادی، با PSS های طراحی شده به صورت تحلیلی و PSS چند باندی، از طریق شبیه سازی های کامپیوتری یک مدل غیرخطی، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان می دهند که پاسخ سیستم با PSS های طراحی شده، از نظر اضافه جهش و زمان نشست، برتر است. همچنین نتایج، مقاوم بودن PSS های پیشنهادی و اثربخشی آنها تحت آشفتگی های مختلف سیستم، را نشان می دهند. اما، پیاده سازی روش پیشنهادی برروی یک سیستم بلادرنگ با دامنه گسترده ای از شرایط عملکرد، لازم به بررسی است.
این شبیه سازی با استفاده از نرم افزار متلب (MATLAB) انجام شده و در ادامه نیز تصاویر مربوط به خروجی شبیه سازی قرار داده شده است:
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.