دانلود شبیه سازی مقاله کنترل فرکانس بار در سیستم قدرت با منطق فازی

کنترل فرکانس با منطق فازی

روش های کنترل کلاسیک در سیستم های قدرت، براساس مدل های ریاضیاتی می باشند. این روش ها، مشکلاتی در دستیابی به اهداف کنترلی در حضور عدم قطعیت ها، تغییر نقاط فعالیتی که براساس آن نقطه ها مدل ریاضیاتی استخراج می شود و فرسودگی اجزاء سیستم، دارند. برای غلبه بر این محدودیت ها، کاربردهای فنآوری های هوشمند، مانند سیستم های فازی، شبکه های عصبی مصنوعی و الگوریتم های ژنتیک، بررسی شده اند. در دو دهه اخیر، کاربردهای چنین روش های هوشمندی برای جنبه های مختلف سیستم قدرت، مانند بهره برداری، برنامه ریزی، کنترل و مدیریت، توجه بیش از پیش را به خود جلب کرده اند. کنترل فرکانس بار (LFC) یک سیستم قدرت چند ناحیه ای، مکانیزمی است که بین تولید توان و تقاضا، بدون در نظر گرفتن نوسانات بار، را متوازن می کند تا انحراف فرکانس در محدوده های قابل قبول حفظ شود. ابزارهای اصلی کنترل توان «محرک اصلی» (پرایم موور)، برای متناسب سازی تغییرات بار سیستم، از طریق کنترل نقاط تنظیم مرجع بار در واحدهای مولد انتخاب شده می باشد.

این پروژه، یک کنترلر فرکانس بار جدید برای سیستم قدرت چند منطقه ای دارای پارامترهای مجهول، را ارائه می دهد. کنترل پیشنهادی با استفاده از روش DIAFLC، توسعه می یابد. چهار سیستم منطق فازی با غیرفازی کننده میانگین مرکز و فازی کننده سینگلتون یا تک عنصری، برای طراحی سیگنال کنترل اولیه، برای تقریب توابع مجهول غیرخطی های GRC و GDB و برای تقریب هم بندی های مجهول، استفاده می شوند. یک سیگنال کنترلی جانبی برای جبرانسازی خطاهای تقریب فازی و دستیابی به عملکرد ردگیری H∞ ، طراحی می شود. یک تابع لیاپونوف ترکیبی برای نشان دادن کراندار بودن خطای ردیابی سیستم حلقه بسته، استفاده می شود. یک سیستم قدرت سه منطقه ای واقع بینانه، به عنوان یک مثال اعتبار یابی استفاده می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهند که DIAFLC طراحی شده قادر به دستیابی به اهداف LFC از نظر فرکانس حالت پایدار صفر و انحراف خط تی، می باشد. برتری این DIAFLC طراحی شده نسبت به یک کنترلر فازی نوع 2 و یک کنترلر PID کلاسیک، اثبات شد.

این شبیه سازی با استفاده از نرم افزار متلب (MATLAB) انجام شده و در ادامه نیز تعدادی از نتایج خروجی آن قرار داده شده است: