دانلود پرسشنامه استاندارد ارزیابی انحراف کاری کارکنان بینت و رابینسون (2000)

انحراف کاری کارکنان

انحراف کاری کارکنان یک مسئله مهم در سازمان‌ ها و شرکت‌ ها است که می‌ تواند تأثیر قابل توجهی بر عملکرد و بهره‌ وری سازمان داشته باشد. انحراف کاری به معنای عدم تطابق کارکنان با نیازها و انتظارات سازمان است و می‌تواند به صورت مختلفی ظاهر شود.

انحراف کاری می‌ تواند به دو صورت فعال و غیرفعال باشد. انحراف کاری فعال به معنای عمداً نادیده گرفتن و عدم رعایت قوانین و سیاست‌ های سازمان است. این نوع انحراف کاری ممکن است به علت عدم رضایت از شرایط کاری، نارضایتی از حقوق و دستمزد، نبود فرصت‌ های پیشرفت و رشد شغلی و یا دلایل دیگر رخ دهد.

انحراف کاری غیرفعال به معنای عدم تفاعل و عدم علاقه کارکنان به انجام وظایف خود است. این نوع انحراف کاری ممکن است به علت عدم رضایت از شرایط کاری، عدم تطابق با فرهنگ سازمانی، کمبود تحفظ و تشویق‌ های مناسب، عدم توانایی در انجام وظایف و یا دلایل دیگر رخ دهد.

این عمل کارکنان می‌ تواند تأثیرات منفی زیادی بر سازمان داشته باشد. در ابتدا، این مسئله می‌ تواند منجر به کاهش عملکرد و بهره‌ وری کارکنان شود. کارکنانی که انحراف کاری دارند، معمولاً به صورت نامنظم و ناپایدار عمل می‌ کنند و از تعهد و تمرکز لازم برخوردار نیستند. این موضوع می‌ تواند منجر به تأخیر در انجام پروژه‌ ها، کاهش کیفیت خدمات یا محصولات، افزایش خطاها و نقص‌ ها و افزایش هزینه‌ های اضافی شود.

علاوه بر این، این موضوع می‌ تواند باعث کاهش رضایت کارکنان و افزایش نرخ ترک خدمت شود. کارکنانی که احساس می‌ کنند نیازها و انتظارات آن‌ ها توسط سازمان رعایت نمی‌ شود، ممکن است به دنبال فرصت‌ های شغلی دیگر بگردند و سازمان را ترک کنند. این موضوع می‌ تواند باعث از دست دادن استعدادهای باارزش و تجربه کارکنان شود و هزینه‌ های آموزش و جذب نیروی کار جدید را افزایش دهد.

برای مقابله با این مشکل، سازمان‌ ها باید به عوامل موثر بر آن توجه کنند. ایجاد یک فرهنگ سازمانی سالم و محیط کاری مناسب، تشویق و پاداش عملکرد برتر، ارائه فرصت‌ های پیشرفت و رشد شغلی، بهبود شرایط کاری و ایجاد یک سیستم ارتباطات باز و دوسویه با کارکنان می‌ تواند به کاهش انحراف کاری کمک کند.

همچنین، مدیران و رهبران سازمان باید توانایی‌ ها و نیازهای کارکنان را بشناسند و سعی کنند با ارائه فرصت‌ های مناسب و ایجاد انگیزه و احساس تعلق به سازمان، آن‌ ها را مشتاق و متعهد نگه دارند. همچنین، باید به صورت منظم عملکرد کارکنان را ارزیابی کرده و در صورت لزوم تلاش کنند تا با ارائه بازخورد سازنده و آموزش‌ های لازم، عملکرد آن‌ ها را بهبود دهند.

در نهایت، مدیران باید به صورت جدی با افرادی که انحراف کاری دارند برخورد کنند و سعی کنند تا با ارائه توجیه مناسب و ایجاد تغییرات لازم، آن‌ ها را به همکاری و تطابق با نیازها و انتظارات سازمان تشویق کنند.